اولین فرصتی که مهاجرت در اختیار انسان می‌گذارد نوعی دیگر از زندگی کردن است. اغلب افراد به همین دلیل مهاجرت می‌کنند. آن‌ها نیاز دارند تا به شکلی دیگر زندگی‌شان را ادامه بدهند. طبیعی است که زندگی در هر محیطی خاص آن محیط است و استانبول هم از این قاعده مستثنا نیست. گاهی برای تجربه کردن زندگی در یک محل لازم است تلاش کنیم که مثل آن‌ها زندگی کنیم و گاهی برای پذیرفته شدن در آنجا دست به این کار می‌زنیم.
علاوه بر این انجام دادن کاری که اغلب انسان‌ها انجام می‌دهند به ما این حس را می‌دهد که تنها نیستیم و جزئی از یک کل هستیم. مگر برای سلامت روانمان در مهاجرت چه چیزی مهم‌تر از احساس غربت برای مقابله داریم؟ در هر محلی حداقل سه مدل می‌توان زندگی کرد. مثل یک محلی، مثل یک توریست و مثل یک مهاجر. جالب است که بدانید هر کدام نگاهی متفاوت از یک محل ثابت به شما می‌دهد. در این جا ما به شما پنج روش برای مثل یک محلی زندگی کردن در استانبول را آموزش می‌دهیم.
دائما چای سیاه و قهوه ترکی بنوشید
قهوه ترک یکی از مشهورترین انواع قهوه در سراسر جهان است و حتما شما هم با آن آشنایی دارید. لابد هم فکر می‌کنید که نوشیدنی محبوب و ملی ترکیه، باید قهوه ترک باشد اما بگذارید بگوییم اشتباه می‌کنید!
ترکیه اگر بزرگ‌ترین بازار مصرف چای در جهان نباشد بی شک یکی از بزرگ‌ترین ها است. گفته می‌شود که از هر 10 نفر در ترکیه 9 نفر آن‌ها در برنامه منظم روزانه چای می‌نوشند و یک سوم جمعیت ترکیه به کشت چای مشغول است.
چای مورد علاقه مردم ترکیه نوعی از چای است که در شرق دریای سیاه کشت می‌شود. رنگ محبوب برای چای ترکی، شرابی است. رنگی که معمولاً چای پس از ده دقیقه به آن می‌رسد. البته چای کم دم کشیده و چای تیره هم مخاطب خودش را دارد. فرهنگ مصرف چای مردم ترکیه بسیار شبیه به ماست. صرفاً با صرف ارزش و محبت بیشتری همراه است به طوری که می‌توان گفت چای نوشیدنی ملی ترکیه است.
ترک‌ها علاقه‌مندند تا چای را در استکان‌های کمر باریک، بنوشند. از آن جایی که حجم چای مصرفی در این استکان‌ها پایین است استکان‌های آن‌ها در یک وعده چای نوشی چندین بار پر و خالی می‌شود. در چای شیر نمی‌ریزند و به طور میانگین آن را همراه با دو حبه قند صرف می‌کنند. چای جزء جدا نشدنی مهمانی‌ها و دور همی های ترکیه است. چای چنان در نزد آن‌ها محترم است که گاهی یک دیگر را به مزرعه چای دعوت می‌کنند و حتی قرار ملاقات‌های مهم را در آن جا می‌گذارند. اگرچه که حضور خانم‌ها در چایخانه‌ها به هیچ عنوان متداول و معمول نبوده است با این وجود این محل همیشه عنصر مهمی از فرهنگ ترکیه بوده است و در فیلم و ادبیات نقش پررنگی را بازی می‌کند.
ریزه کاری‌های فرهنگی صرف چای در سراسر ترکیه کمی متفاوت است. در منطقه‌ای چای تلخ سرو می‌شود و در منطقه‌ای دیگر سر خالی. ولی جالب‌تر از همه فرهنگ چای نوشی ارزروم است که در آن تا زمانی که می‌مان کلمه کافی است را نگفته باشد میزبان برای اون چای می‌آورد و هرگز نمی‌گذارد که استکانش خالی بماند. در بعضی مناطق شما حتی اگر چای میل نداشته باشید، باز هم برایتان چای می‌ریزند. به این چای جیر جیر یا چای زوری می‌گویند و حواستان را جمع کنید چون درست است که شما میل نداشته‌اید و این را به اطلاع صاحب خانه رسانده‌اید ولی نخوردن این چای یک بی احترامی تلقی می‌شود.
زیباترین باور مردم ترکیه در مورد چای مفهوم معنوی دادن به آن است. معتقدند که چای را نباید در درگیری‌های مادی نوشید. باید گذاشت در زمان استراحت و در میان یک جمع صمیمانه آن را نوشید. آن‌ها چای را عامل گردن هم آمدنشان می‌دانند.
و اما در ادامه به قهوه‌ی ترک می‌رسیم. طرز تهیه خاص قهوه ترک و تکنیک‌های جمعی‌ای که برای دم کردن قهوه به کار می‌رفت و یکی شدن این نوشیدنی با فرهنگ ترکیه، قهوه ترک را در سال 2013 به جمع ثبت شده‌های یونسکو اضافه کرد.
ترک‌ها قهوه را غلیظ و اغلب تلخ می‌نوشند. این نوشیدنی هم برای ترک‌ها شبیه به چای است. آن‌ها دور یکدیگر جمع می‌کند و مردها در قهوه خانه‌ها حین خوردن قهوه به گفت و گو مشغول می‌شوند و خستگی در می‌کنند.
گفته می‌شود که بر اساس رسمی در زمان خواستگاری دختر در قهوه خواستگار نمک می‌ریزد. اگر خواستگار بدون آنکه به روی خود بیاورد قهوه را بنوشد، دختر به صبر او پی می‌برد و به زندگی با اون امیدوار می‌شود. حتی یک افسانه در میانشان وجود دارد که می‌گوید دختری برای آزمایش صبر و تحمل خواستگارش قهوه‌ی او را بی اندازه تند کرد تا حدی که خواستگار بیچاره مرد!
در ادامه سنت قهوه نوشی سنت فال قهوه در ترکیه نیز رواج دارد. به همین دلیل قهوه آن‌ها چنان غلیظ است که دقت کنید دانه‌های قهوه را هم می‌بیند و باید در انتهای فنجانتان لایه‌ای ضخیم از قهوه باقی بماند تا برای فال گرفتن مناسب باشد
از بازار روز و هفتگی خرید کنید
برای خرید از بازار لازم نیست خودتان را به زحمت زیادی بیندازید. اغلب محله‌های استانبول دارای بازار هفتگی مثل جمعه بازار و شنبه بازار هستند. این بازارها اغلب در فضای باز برپا می‌شوند و تولید کنندگان محصول مثل کشاورزان خودشان محصول تازه را به دستتان می‌رسانند. مردم استانبول معتقدند که بهترین محصولات با بهترین قیمت را در آن جا می‌شود پیدا کرد.
تنها چیزی که لازم دارید مقداری پول است و دانستن روش‌هایی برای چانه زدن و تخفیف گرفتن. تجربه خرید در کنار افرادی که از بدو تولد در همین فضا بزرگ شده‌اند و آن را با گوشت و پوستشان می‌شناسند، به شما حس تعلق می‌دهد. شما حس می‌کنید که یکی از آن‌ها هستید و از طرفی نه تنها غربت آزارتان نخواهد داد، بلکه به تجربه عمیق‌تر محیط استانبول به شما کمک خواهد کرد.
بازارهای نزدیک را شناسایی کنید و روز هفته‌ی برپایی‌شان را بشناسید و برای رفتن به آن‌ها برنامه ریزی کنید. این کاری است که استانبولی‌ها می‌کنند.
یک تیم فوتبال مورد علاقه انتخاب کنید
فوتبال تقریباً محبوب‌ترین ورزش در ترکیه است. اگر در استانبول زندگی کنید اولین سوالی که باید جواب بدهید این است که فوتبال می‌بینید؟ طرفدار چه تیمی هستید؟ بشیکتاش، گالاتاسرای یا فنرباغچه؟
اگر می‌خواهید در این بازی جدی‌تر شرکت کنید کافی است کمی در گوگل جست و جو کنید و میان تیم‌های ترکیه بگردید. اگر تیم‌های چند رده معروف‌تر را برای هواداری انتخاب کنید ترک‌ها به دلیل این حجم از هواداری شما، عاشقتان خواهند شد.
ورزشگاه تیم فوتبال فنر باغچه، یکی از محبوب‌ترین تیم‌های فوتبال ترکیه
حواستان را جمع کنید. بدانید که باید چه رنگ لباسی را در کجا و در میان کدام هواداران و در چه روزهایی می‌پوشید. معمولاً هواداران تیم‌ها در استانبول همگی در یک محل جمع می‌شوند و بسیار بر روی تیمی که هوادار آن هستند تعصب دارند. پس مراقب باشید که چه طور خود را محبوب کنید و نه منفور.
مراقب باشید، هر چند، و مطمئن شوید که شما لباس‌های مناسب در محله‌های مناسب در روز بازی می‌پوشند! تیم‌های فوتبال استانبول معمولاً یک نقطه دارند و مردم محلی به تیم‌های نمایندگی خود بسیار افتخار می‌کنند.
تیم ملی فوتبال ترکیه با وجود اینکه تنها بخش کوچکی از آن در خاک اروپاست، در اروپا بازی می‌کند. تا به حال تنها دو بار به جام جهانی راه یافته ولی یکی از همان دو بار به عنوان پدیده جام شناخته شد چون تا نیمه نهایی رفت و تنها برزیل توانست متوقفش کند.
زمستانی لباس بپوشید
در استانبول همیشه مدلی لباس بپوشید که انگار زمستان است. مردم استانبول بسیار از سرما خوردن می‌ترسند و با توجه به آب و هوای شدیدا متغیر ترکیه، نمی‌توان حق را به آن‌ها نداد. یک استانبولی اصیل همیشه یا ژاکت یا شال گردن اضافه به همراه دارد و با حس کردن کوچک‌ترین نشانه‌ای از وزش باد و نسیم به تن می‌کند. تفاوتی هم ندارد که در گرم‌ترین روز سال باشد یا نه. بهتر است شما هم همیشه یک لباس گرم به همراه داشته باشید شرایط جوی قادر است گرم‌ترین روز سال در استانبول را به سردترین تبدیل کند.
می‌توانید یک شال گردن یا روسری مناسب از بازار تهیه کنید. این‌ها حتی برای سوغات هم ایده خوبی هستند.
نکته‌ای که به یاد داشته باشید این است که هرگز در خیابان و مکان‌های عمومی دمپایی لا انگشتی نپوشید. این دمپایی‌ها تنها مختص حمام، استخر و کنار دریا هستند و هیچ استفاده عمومی دیگری ندارند.
منظره محبوبتان را انتخاب کنید
اگر زمانی از رانندگی خسته شدید و ماشین را در گوشه‌ای که به نظر خوش آب و هوا می‌آمده، پارک کردید و ناگهان متوجه شدید که عجب منظره‌ای! کمی دور و اطرافتان را نگاه کنید. قطعاً چندین و چند ماشین دیگر برای لذت بردن از همین منظره پارک کرده اند.
برای ترک‌ها استفاده از مناظر استانبول یک کار طبیعی است. آن را در برنامه روزانه اشان دارند. ساندویچ و قهوه‌شان را بر می‌دارند و چشم به منظره می‌دوزند و یک لقمه می‌خورند و یک قلپ می‌نوشند.
آن‌ها به این طریق خود را از شر تنش‌های روانی خلاص می‌کنند و آرام می‌شوند. دست بجنبانید. یک منظره جذاب پیدا کنید و دست دوست یا آشنایی را بگیرید و برای صرف چای به آن جا بروید. این عادی‌ترین کاری است که میان یک استانبولی اصیل و یک مهاجر و یک توریست چند روزه مشترک است.